zondag 24 juni 2012

restjes

wat doe je met restjes?

Net zoals bij het koken kan je je hoofd breken over de vraag: 'Wat te doen met de restjes?' 
En net zoals er een fijn woord bestaat voor etensrestjes ('kliekjes'), kent elke breier (of haker) het begrip 'stash'. Een courant Nederlandse vertaling hebben we niet. Letterlijk vertaald betekent het 'geheime opslagplaats'. Dat klinkt veel spannender dan 'restjes', vind ik. Maar dit geheel terzijde.
Het gaat hier om de niet onbelangrijke vraag wat je kan doen met je restjes wol. Dat kunnen echte restjes zijn. Overschotjes van bollen wol die niet opgebruikt werden. Of hele bollen en strengen die je nog ergens hebt liggen en waarvan je niet direct weet of ze voldoende of geschikt zijn voor een nieuw project.
Zelf heb ik jaren geleden kastenvol 'stash' geërfd van wijlen tante Gilberte. Voor mij was dat een geschenk uit de hemel, in tegenstelling tot mijn huisgenoten wiens gezucht en protest luider werd bij elke nieuwe verhuisbeurt. 
Mijn koppigheid is niet voor niets geweest. De restjes van mijn tante Gilberte hebben tot heel wat nieuwe creaties geleid. Die zouden er anders misschien niet gekomen zijn.
Restjes wol passen op het eerste zicht niet bij elkaar. De kleuren, de texturen en de diktes verschillen. Hoe krijg je die wol dan samen in één project?


idee 1: gevlochten restjessjaal

Je kan draden samen haken en vlechten, de éne ketting al wat dunner dan de andere, de éne met glanzende garen, de andere met pluiziger garen. De kettingen kunnen in ton-sur-ton kleuren gehaakt worden of in contrasterende kleuren. Dat hangt af van je inspiratie en de aard van de restjes.
Als je 30 à 40 gehaakte strengen gemaakt hebt (van elk ongeveer drie meter), maak je met alle strengen een grote knoop op zo'n 20 cm van hun bovenkant. Die knoop hecht je vast op een strijkplank, een stoelleuning, een poef, ... Dan begin je te vlechten met de gehaakte strengen. Op een niet geordende maar toch wel evenwichtige manier. Je vlecht telkens met drie strengen die naast elkaar liggen maar je gaat van links naar rechts en terug zodat alle strengen voldoende mee gevlecht worden. 

Als de strengen bijna 'opgevlecht' zijn, maak je zowel onderaan als bovenaan knoopjes van telkens twee strengen (eerst moet je de grote knoop bovenaan er uithalen) om de uiteinden vast te zetten. Je kan eventueel met naald en draad deze knoopjes aan elkaar naaien zodat er geen enkele streng kan loslaten. Tenslotte kan je de losse franjes netjes knippen op gelijke hoogte langs beide kanten en je sjaal is klaar.



idee 2: genaaide restjessjaal


Net zoals bij de sjaal hierboven begin je met lange strengen te haken en te vlechten. Met garens die verschillende structuren, diktes en kleuren hebben. Alles is mogelijk. Bij de sjaal op de foto hieronder zijn er zelfs strengen gehaakt met stofrepen van een oude, zijden rok. Maar anders dan bij de gevlochten sjaal, moet je de strengen naast elkaar leggen en aan elkaar naaien. Als je de strengen zowel bovenaan als onderaan opspant op een houten frame, gaat het naaien een stuk vlotter. Op willekeurige afstanden zijn er ook horizontaal garens geweven tussen de strengen. 
Ook hier zijn tenslotte de bovenste en onderste franjes op gelijke hoogte geknipt. 









zondag 17 juni 2012

bubbels

breien & bubbels

Zou je door cava te drinken beter kunnen breien?
Om dat uit te testen zijn er de vrijdagse breiavonden.
We denken van wel. Maar zolang we het niet zeker weten, gaan we door met de test.
Wat wel zeker is, is dat breien en cava de overgang tussen het werk en het weekend makkelijker maken.
Noem het chillen. Noem het ontstressen. Het doet er niet toe.
Breien is een bezigheid die je geest bevrijdt. Dat is bewezen. "Knitting is the new yoga!" dixit Charlotte in Sex and the City.
Enkele uurtjes breien en de stress is weg. Met een glas cava erbij gaat dat nog vlotter.
Afgelopen vrijdagavond was het weer zover. Je hebt de 'vaste breiavondgangers's'. Die vinken de breiavonden steevast maanden op voorhand in hun agenda aan.  Elke keer duiken ook nieuwe gezichten op. Die krijgen een warme ontvangst. Met cava en hapjes.
We babbelen natuurlijk ook tijdens zo'n avond. Over breien in de eerste plaats. Wat is er nieuw? Wat is moeilijk gegaan? Wat zijn de nieuwe plannen? Tussendoor gaat het ook over koetjes en kalfjes. Zoals het onder vrouwen aan toe gaat. Of beter: zoals het onder breiers aan toe gaat. We hebben immers ook een man in ons gezelschap en, zonder overdrijven, hij breit iedereen onder tafel...






Zin om naar onze breiavond te komen? Op onderdag 21 juni is er de laatste breiavond van dit seizoen. Iedereen welkom vanaf 20u!




vrijdag 15 juni 2012

varmekilder

varmekilder

Eerst moet de zon schijnen. Drie maanden lang. Daarna mag het koud worden. Bitterkoud. Want het wordt zonder twijfel een hete breiwinter.
Daar ben ik nu al een beetje mee bezig. Voor een uitgeverij corrigeer ik tegenwoordig ook brei- en haakboeken. Dat is niet altijd even spannend maar het is ook best fascinerend. Vraag me niet hoe dat komt. Elk patroon vormt een uitdaging voor de geest. In je hoofd zoek je naar manieren om technieken zo duidelijk en gebruiksvriendelijk uit te leggen en zet je onoplosbare en onlogische redeneringen om in heldere handleidingen. De zucht op het einde van zo'n mentale inspanning is haast existentieel.

Maar nu is er Varmekilder. Een boek over Noors breien. 
Een leuke uitdaging, leek me dat.
Er is echter een klein probleempje: het boek is vertaald uit het Noors door een man die niet kan breien én ik spreek geen Noors.
Je moet het zelf eens uittesten: zoek een patroon in het Engels, Frans of Duits en laat het vertalen door iemand die nog nooit gebreid heeft. Wedden dat jij niets begrijpt van de vertaling? (en je tegelijk een breuk lacht ...)
Dit is dus zo'n situatie. Al vele malen heb ik me doorheen sommige passages proberen te worstelen om inzicht te krijgen in deze Babylonische raadsels. Tot op heden zonder succes. 
Dit weekend doe ik nog een poging. Als het lukt dan is het resultaat volgende winter te bewonderen in de boekwinkel.









badpakkenspecial

onze badpakkenspecial in wording

Het is telkens een uitdaging. Wat maken we voor de nieuwe etalage?
Al lang was er het idee om een bikini te haken. Die is ondertussen in de maak.
Maar nu komt er ook een badpak. Zo ééntje dat in de jaren 70 populair was, daarna absoluut verboden maar nu opnieuw lekker vintage.
Een patroon vinden was moeilijk. De meeste breipatronen uit die tijd zijn geschikt voor dunne wol. 2,5 en 3 mm. Dat gaat me veel te traag. Daarom brei ik 'op zicht'. Met de paspop vlakbij om af en toe te checken of alles nog in verhouding is. 
Oja, wie als pasmodel ermee op de foto wil, mag zich nu alvast melden ...

teamwerk


Het dekentje voor Louie

Meer dan 20 handen breiden 14400 steken lang aan een dekentje voor de kleine Louie. 
Louie is de pasgeboren spruit van Lies, de juf breien op het CV0 Provincie Antwerpen, die ik sinds april vervang. Je kan daar de opleiding breien in de module mode volgen, zowel de basis als het kleur- en reliëfbreien. Die technieken gebruikten de studenten ook bij het breien van de lapjes voor het dekentje. 
Het was nog een hele toer om al die lapjes min of meer 'gelijk' te krijgen en aan elkaar te naaien. Hier en daar nog een extra rijtje haken was nodig voor de éénvormigheid. Tenslotte kwam er nog een gehaakt boordje rondom bij.
Ook al is breien een 'individuele' bezigheid, soms is het ook fijn teamwerk.


puzzelen ...